Al een tijdje ben ik van plan blogs te schrijven over wat ik mee maak en hoe ik dan in zo’n situatie sta.
ik heb inmiddels al menig blog geschreven maar omdat ik ze niet goed genoeg vond, of omdat ik dacht dat ik een betere versie moest schrijven omdat ik behoorlijk dyslectisch ben, heeft uiteindelijk tot gevolg dat ik niks daarvan plaats.
Vanaf nu doe ik dat anders, als ik inspiratie heb ga ik schrijven en stop pas als het klaar is, dan maar wat minder perfect, belangrijkste is dat het puur is.
Met het delen van mijn verhalen wil ik mensen inspireren. Misschien herken je sommige dingen maar durf je daar nog niks mee te doen.
Vandaag kwam ik weer in een stemming dat ik dacht dit is geschikt voor een blog, ik heb het deze keer opgeschreven, en trek de stoute schoenen aan en ga het plaatsen. Nu dus vers van de pers mijn eerste blog artikel.
Crufts 2020
Live stream 7-3-2020
De laaste dagen leef ik met ietwat een dubbel gevoel, Crufts 2020 vindt plaats in Birmingham Engeland.
Crufts is s’werelds grootste hondenschow, en tijdens Crufts vindt de internationale competitie Heelwork to Music plaats. Samen met Floris hebben wij Nederland inmiddels 7 keer vertegenwoordigd, en des al niet te min blijft het één van de meest bijzondere highlights van het samen dansen met je hond. In de Arena van Crufts je routine dansen met 7000 man aan toeschouwers, blijft een enorme ervaring elke keer opnieuw.
Selectie
De best presterende Nederlander mag voor Nederland op Crufts uit komen, zo won ik samen met Floris ook de ticket voor Crufts 2020. Alleen, ik had besloten deze ticket weg te geven aan Brigitte van Gestel en A’Mayzie, Floris wordt ouder, mijn knie werkt niet helemaal meer mee en het risico dat ik op het laatste moment zou moeten annuleren was aanwezig, vandaar dat ik besloot Brigitte en Amayzie deze kans te schenken, mede omdat ik wist dat het een droom is van Brigitte om met Amayzie op Crufts te kunnen staan. Deze ticket overdracht vond plaats op 1 september 2019, en was eigenlijk best ontroerend, Brigitte was dolblij.
Januari 2020
Begin Januarie 2020 kwam ik een beetje in een gat terecht, normaliter was het de afgelopen 5 jaar een kwestie van keihard trainen en zorgen dat ik voor Crufts, (wat altijd in maart plaats vindt) weer een nieuwe routine klaar had. Dit jaar hoefde dat niet, in eerste instantie was het wel even lekker niks te moeten, aan de andere kant is het ook enorm onwennig en ik miste de focus van het ergens naar toe werken. Alles wat de sport betreft staat momenteel op een laag pitje omdat de knie snel verslechterde is een kunstknie operatie eind maart 2020 gepland. Ik liep de afgelopen tijd een beetje met de ziel onder de arm, geen focus, geen doel, alleen maar toeleven naar het moment van operatie zodat ik daarna weer plannen kan maken.
1e week van maart 2020
En zo start de 1e week van maart, veel herinneringen van afgelopen jaren kwamen naar boven deze week, over hoe ik me voorgaande jaren voorbereide, het vertrek samen met Francis op de boot naar Engeland, maar dit jaar niks van dat alles, Ik was onwennig en miste het uitstapje. Het was een dubbel gevoel, aan de ene kant heel dankbaar voor de herinneringen over wat ik mee heb mogen maken de afgelopen jaren, aan de andere kant het weten dat ik ook dit jaar daar had kunnen staan. Echt spijt had ik niet van mijn beslissing, ik gun een ander hetzelfde dat ik mijzelf gun, en het idee en weten dat Brigitte haar droom nu samen met Cor kon beleven en delen vond ik fijn. Maar toch dat soort gedachten van het niet aanwezig zijn gaat toch door me heen. Met een beetje weemoed ging ik op zaterdag voor het eerst beelden van de live stream van Crufts volgen, ik logde een uur te vroeg in voor de internationale Heelwork to music competitie, ik hoorde de muziek, deze kwam mij bekent voor en ik kon mij levendig voorstellen waar Brigitte nu zat te wachten achter de schermen, in de Greenroom, de plek voorbij de bewaking waar de deelnemers verzamelen voordat ze de arena betreden. Een uur later werd gestart met de competitie en het viel mij eigenlijk mee, ik kon heerlijk genieten van die mooie routines en prachtige beelden, in je hoofd speelt het geheel zich af wat je weet dat achter de schermen gebeurd, gemengd met de beelden van de livestream. Er toen kwamen Brigitte en A’mayzie, fantastisch als je eigen land dan verschijnt je voelt je gelijk verbonden. De start van hun routine was aangepast en zo te zien verliep dat zoals Brigitte dat gepland had, hoe verder ze in de routine kwamen hoe trotser ik op ze werd het ging geweldig en ik wist en zag dat Brigitte snoeihard aan het genieten was en dat gaf mij een goed gevoel, het zag er prachtig uit het einde kwam in zicht en ik begon alvast met een berichtje naar haar te schrijven via messenger ik was op weg met de volgende woorden: WOW PRACHTIG GELOPEN……en vervolgens kwam ik niet verder….. op het eind van de routine deed Brigitte ineens iets anders dan normaal, ik kon het niet goed zien, maar dacht wat doet ze nu? Het beeld werd van achteren weer gegeven en ik zag dat ze iets uit haar kist haalde, ik dacht nog, goh ze heeft een ander eind bedacht, vervolgens krijgen we een beeld van de zijkant te zien en ik zie dat het een groot hart moet zijn wat ze vast houd terwijl ze op de kist is gaan zitten, Amayzie komt ernaast zitten en nog een moment later krijgen we beeld van voren te zien. Op het hart wat ze vasthoud en waar amayzie inmiddels ook haar pootje op heeft gelegd zie ik de tekst staan THANK YOU GRIETJE…… mijn wereld stond even stil, ik lees het nog een keer THANK YOU GRIETJE, ik snak naar adem, sla mijn handen voor de mond en mijn ogen beginnen langzaam vol te lopen, Brigitte bedankt daar midden in de Crufts Arena MIJ, ik vermoed uit dankbaarheid omdat dit moment haar zo gegund is en omdat het een bijzondere droom wens is, die in vervulling is gegaan.
What goes around, comes around
Wat een bizare sensatie gaat er nu door mijn lijf, ongeloof, ontroering, blijdschap voor de erkenning en waardering van mijn daden, blijdschap voor Brigitte haar geluk moment, maar ook het gevoel dat ik deze beslissing juist heb genomen, misschien kan ik dit gevoel het best omschrijven als universele liefde, alles klopt gewoon. Ik weet nu niet eens zeker of ik gelukkiger was geweest wanneer ik daadwerkelijk daar had gestaan of de ervaring dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan iemand zijn geluks moment.
Crufts 2020, zal ik niet meer vergeten, ik was onverwachts een beetje aanwezig in de Crufts arena. Brigitte dankjewel voor deze ervaring, ik wens jou dat je nog lang, heel lang kan nagenieten van deze mooie belevenis, ik heb in elk geval genoten van jullie routine en van al jou foto verslagen op facebook. Het is fijn mensen gelukkig te zien.
Remember what goes around comes around