Het jaar van mijn “Afscheid tour’ met Floris

 

2019 is een jaar wat ik heel bewust heb meegemaakt. Omdat ik er van uit ging dat dit Floris zijn laatste wedstrijd jaar zou gaan worden. De planning aan het begin van 2019 waren de volgende grote evenementen dat jaar:  – Crufts in Maart, – Nederlands Kampioenschap eind Augustus, – EK in Italie in September en dan in November op 14 jarige leeftijd als afsluiter het -Wereld Kampioenschap in Duitsland.  Aangezien Floris ouder werd en een aangeboren fysieke disbalans heeft welke meer en meer zichtbaar werd en mijn linker knie rijp was voor een kunstknie. Werd ons fysieke gesteldheid de Inspiratie voor ons laatstee routine. We gingen gedurende de routine ‘dronken’ worden,  Ik veel en Floris een beetje…… Op die manier konden wij ons zwakke punten zoals af een toe even een klein struikel-tje maken of uit balans zijn, voor ons laten werken.  De Muziek werd van Ronan Hardiman – Capone.  Een beetje maffioos muziekje wat super geschikt was voor mijn verhaal.

 

 

De routine moest gemaakt in  korte tijd namelijk  Januari Februari 2019 want in Maart was Crufts waar Floris en ik voor de 7e keer als beste Nederlandse combinatie mochten uitkomen in de Internationale Freestyle competitie.  Crufts is het grootste honden evenement in Engeland en een hele eer om je routine te mogen lopen. De Nec Arena in Birmingham zit dan vol met 7000 toeschouwers. Tevens wordt de hoofd ring live gestreamd en kijkers zitten wereldwijd.  De atmosfeer is enorm en elke keer een enorme beleving.  In 2022 zal ik weer naar Crufts gaan, niet als deelnemer maar als jury. Ik ben gevraagd om de Wedstrijden op Crufts te jureren, hoe gaaf is dat, wat een erkenning;-)

Met Floris leef ik dit jaar van evenement naar evenement en bekijk per keer of hij nog fit genoeg is.

 

Lancering Dog Dance Levels

 

 

In Februari 2019 lanceerde ik de Dog Dance Levels, een concept om de basis van dog dance goed onder de knie te krijgen. Een concept met een enorm mooie opbouw van oefeningen welke zorgt voor een goed fundament.  Zodanig in elkaar gezet dat er ook nog certificaten te behalen vallen voor elk level.  Voor Instructeurs een mooie houvast om les te geven  In Februari was de eerste van 5 landelijke geplande workshops.

 

Japan

 

 

In mei 2019 nog een enorm leerzame highlight, ik vertrek voor ruim een week naar Japan om daar 3 Dagen lang te jureren waaronder hun kwalificatie wedstrijd voor het aanstaande Wereld Kampioenschap en vervolgens 2 dagen Workshops te geven en een dag privé les aan enorm leergierige dog dancers. Ik werd ‘s ochtends wakker met het uitzicht op Mount Fuji. De verzorging was fenomenaal. Na landing in Japan zat ik na een paar uur al in een Riksja, liep ik over de lokale markt, at ik zonder schoeisel aan een japanse tafel, japans eten en beklommen we de Tokio Tower. Niks was ze teveel of te gek steeds werd gevraagd of ik iets wou hebben of nodig had. Zelfs een furtune cookie op Mount Fuji werd geregeld;-)

 

 

Kortom een indrukwekkende tijd zowel voor mij als voor de Japanners. We hadden een enorme click en mijn  visie en omgang en aanleren van oefeningen paste enorm bij hoe zei de sport graag willen uitvoeren.  Namelijk met een enorm groot gevoel van liefde, commitment en compassie voor het dier.

 

Eén opmerkelijk iets waar ik met verbazing naar heb gekeken is dat elke japanner een klein tasje bij zich draagt met daarin, poepzakjes, schoonmaak doekjes voor de hondenbilletjes en een flesje water.  Je begrijpt waar één en ander voor dient;-)  ja inderdaad de billetjes en ook smerige voetjes worden netjes afgeveegd.

 

 

Het elke ochtend wakker worden met uitzicht op Mount Fuji was fenomenaal en een super krachtig gevoel.    Alles met elkaar een unforgetable experience.  Mooie vriendschappen zijn ontstaan en hopelijk kom ik er nog eens terug.

 

Frankrijk

 

 

In juni vertrok ik weer naar Frankrijk voor jureren van twee dagen wedstrijd in Quissac met aansluitend een 2 daagse workshop. Deze groep mensen volgt inmiddels een voor hun 2e of 3e workshop van mij en ik vond het best wel spannend of ik voor hun nog voldoende nieuwe informatie ter beschikking had.  Na afloop kreeg ik fijne complimenten dat ze zelf ook positief verbaasd waren hoe leerzaam de worskhops ook deze keer weer waren. Ik hou ervan om mij af te stemmen op de groep en de workshops ter plekke aan de groep aan te passen. Dus het is voor een deel voor mij ook elke keer een verrassing wat ik uit mijn hoge hoed tover. Gelukkig valt deze manier van aanpak goed uit.  De feedback aan mij was dat het wederom een goede workshop was en dat mijn specifieke visie als een rode draad door elke workshop loopt en altijd in overeenstemming is met wat ik uitleg en hoe ik dingen aan pak.  Dat is toch geweldig om te horen;-)  Ondanks dat we met een taal barrière zitten en alles wat ik uitleg vertaald wordt komt de boodschap goed over.

 

Juren en workshops geven is zwaar werk 😉

Ondertussen vraag ik mijzelf wel af waarom ik dit soort dingen in Nederland niet doe?  In het buitenland geef ik zoveel kennis door waarover ik in eigen land nog  de mond nog niet over open heb gedaan.  Daar moet in de toekomst toch maar eens verandering in komen.

 

Demo’s en evenementen van mei tot en met september

 

De verdere zomer was druk, veel evenementen met workshops en demo’s en de Dog Dance levels workshops. Eigenlijk was ik amper een weekend vrij.  But so what, i love it en naast Floris, staan inmiddels ook Onyx en Storm hun mannetje en dragen hun eigen steentje bij zodat Floris de kar niet alleen hoeft te trekken en ik hem op bv warme dagen kan sparen.

 

Nederlands Kampioenschap

 

Oeps we did it again

Eind augustus is dan het Nederlands Kampioenschap, ik ben dankbaar dat Floris fit is. We bereiden ons voor, ik wou nog heel graag éénmaal Nederlands Kampioen worden. Maar dat komt niet vanzelf en met een hond van inmiddels ruim 13 jaar oud die het moet opnemen tegen een jongere garde geen klus die zo één twee drie geklaard is. Ons routine van Capone vindt ik zelf geweldig om te lopen, we kunnen er compleet ons eigen ei in kwijt en we worden elke keer nog beter. Ik geniet met volle teugen van de momenten dat Floris en ik dit jaar nog kunnen samen werken.  Dat het in de toekomst gaat stoppen hangt boven mijn hoofd. Gelukkig kan ik het ,buiten dat ik mij er wel bewust ben, goed van mij af zetten en gewoon dankbaar zijn voor de momenten die we nog samen hebben. Ik weet dat het elk moment gebeurt kan zijn…..  Het lukt ons de routine ging niet helemaal perfect, maar wat er toen in ons los kwam had ik nog niet eerder meegemaakt, ik werd mij toch een partij “dronken” en samen losten we het probleem op zodat het onzichtbaar werd en juist een sterk stuk in de routine werd. En jawel we werden wederom Nederlands Kampioen Freestyle.   Voor de 9e keer Nederlands Kampioen Freestyle, bizar

 

Voor de 9e keer.

 

Door deze uitslag, was ook gelijk bebepaalt dat Floris en ik in 2020 wederom naar Crufts mochten.  Deze keer heb ik dat anders aangepakt  Floris begon flink doof te worden en op Crufts is dat een flinke handicap, ook wist ik dat Brigitte van Gestel enorm graag naar Crufts wou, ik had op voorhand al besloten dat mocht Floris en ik de ticket naar Crufts winnen ik deze door zou schenken aan Brigitte en Amazie.   En man wat waren ze blij!

 

 

Europees Kampioenschap in Italie

 

Het volgende station was in september het EK in Italie.  Ook dit evenement gingen we redden Floris was nog steeds fit, wel moest ik er voor zorgen dat hij voldoende beweging kreeg maar ook niet overbelast werd.  Voor dit EK zat Floris in de selectie voor zowel Heelwork als Freestyle  kortom twee wedstrijd dagen meespelen

 

.

 

En kleine Onyx met amper een jaar wedstrijd ervaring was tot mijn grote verbazing geselecteerd voor de Freestyle discipline. Dus ook hij mocht mee.  Wel heb ik hem gewisseld zodat hij reserve was en iemand anders in  het team voor het echt kon lopen. Ik vond het voor Onyx voldoende om een training rondje te doen tijdens het EK  op die manier hield ik voor mezelf de druk zo laag mogelijk. Belangrijk was het voor hem een mooie ervaring te laten zijn. En Onyx deed het perfect man wat was ik trots op hem.  Floris en ik moesten ons Freestyle routine waarbij we dronken worden al vroeg op de ochtend doen, dat is meestal geen ideale start positie. Ons routine ging super lekker we kregen een mooie score en bleven de hele dag op een finale plaats staan, en verdraaid uiteindelijk werden we op het laatste moment verstoten uit de finale en belanden we op de 12e plaats van de Wereld top.  Geen slechte plaatsing maar gut wat had ik die routine daar nog graag een keer gelopen in de finale;-)

 

Gran Prix van Frankrijk

 

 

 

Oktober 2019 ik had de eer om weer naar Frankrijk te reizen om de Gran Prix van Frankrijk te jureren.  Dit is een wedstrijd waar de besten uit geheel Frankrijk gaan strijden om de Gran Prix van Franrijk titel waarmee ze een mooi geld bedrag kunnen winnen.  Een hele eer om die belangrijke wedstrijd te mogen jureren.

 

Me and my fellow judge

 

 

Wereld Kampioenschap in Stuttgart

 

 

De knie wordt dermate slechter dat ik injecties in de knie nodig heb om mij nog enigszins voort te kunnen bewegen.  Zo stond er ook één injectie gepland een week voor het WK in Stuttgart.  Want jawel mijn droom kwam uit alle belangrijke wedstrijden dit jaar konden Floris en ik doen.  Het jaar voelde voor mij dan ook als een soort afscheid tournee. Echt verdrietig was ik er niet van. De afgelopen jaren waren voor ons beide wel heel druk en belastend geweest om steeds op top nivo te presteren, er was eigenlijk nooit een moment om even tot rust te komen.  En alles is eindig dus ook deze periode wordt vroeg of laat afgesloten. En ik had het voorrecht dit heel bewust te kunnen doen. Ik wou gewoon elke seconde optimaal van elkaar genieten.  Zo ook het WK in Stuttgart.  Helaas deed de injectie in de knie niet wat het zou moeten doen, waardoor ik het lopen op en rondom het WK enorm moest plannen en aanpassen. Maar ‘We did it’  ook hier een routine die erg lekker liep en lange tijd stonden we in de finale helaas eindigden we op de 11e plek  dus net geen finale voor ons, maar ‘come on’ wel van de wereld top en dat met een inmiddels 14 jarige hond!  Een top prestatie van ons beide in dit geval.  Ook kleine Onyx liet zich hier van zijn beste kant zien, wat best wel knap is aangezien het WK in een enorm drukke hal met veel prikkels wordt gehouden.  Kortom  super trots op mijn mannen;-)

 

 

December 2019

In december lopen we dit jaar nog één keer ons routine.  Ook Storm doet deze keer mee.

Floris zijn dronke man routine was weer een feestje en bezorgde zowel jury als publiek tranen van het lachen.  Heerlijk toch als je dat samen met je hond teweeg kan brengen.

En zo verliep ons jaar 2019.  Een voldaan gevoel.   Voor 2020 wíst ik gewoon dat het anders zou gaan worden.

Het werd tijd voor verandering

Dat de impact van verandering zo heftig zou zijn had ik niet kunnen voorzien……..