2020 Het jaar van Verandering

Ik voelde aan alles dat dit jaar een jaar van verandering zou gaan worden.  Het zou het jaar worden waar Floris zijn laatste wedstrijd zou lopen en ik niet meer deel zou gaan nemen aan internationale wedstrijden met hem. Floris mocht nu richting pensioen gaan en ik hoopte samen nog een aantal mooie jaren met elkaar te hebben. Ik maakte andere plannen….

 

Dog Dance Levels

 

De vorig jaar gelanceerde Dog Dance Levels zijn met veel enthousiasme door de deelnemers aan de workshops ontvangen, samen met mijn conclusie dat ik in Nederland ook meer mijn visie mag gaan verspreiden en de weet dat ik dit jaar een nieuwe kunstknie ga krijgen. Bracht me bij het volgende plan. Ik wilde een online cursus voor de Dog Dance Levels gaan maken.  Ik ging mij oriënteren op online academies bouwen en vroeg offertes aan. Sloeg stijl achterover van de prijzen, dat was op dit moment niet voor mij weggelegd dus ik ging opzoek naar alternatieven. Ook volgde ik een online cursus professioneel video’s opnemen en bewerken. En ik kocht materiaal waarmee ik deze video’s wou opnemen. Geluid was voor mij erg belangrijk, dus ik zocht een systeem wat voor mij geschikt was omdat ik niet met draadjes wou werken.  Uiteindelijk vond ik in de maanden januari en februari alles wat ik nodig had. De muren in de training hal kregen een opfris beurt zodat mijn achtergrond egaal was en geen afleiding vormde.  Ondertussen had ik een operatie datum voor mijn knie namelijk 21 maart. Ik ging in de weer om de benodigde video’s voor  Dog Dance level 1 te maken zodat ik na de operatie aan de slag kon gaan  met het maken van de instructie video’s voor de online cursus.

 

Laatste live wedstrijd in Brabant

 

In februari was nog een wedstrijd in Brabant, ik ging gezellig met Floris en Onyx daar naar toe. Doordat ik met beide honden niet veel meer getraind had sinds december waren het niet ons beste routines.  Het was ook duidelijk dat Floris ouder aan het worden was.

De volgende weken werden we in Nederland geconfronteerd met het begrip Covid 19 een virus wat erg besmettelijk is en in het zuiden van het land flink wat slachtoffers met zelfs vele doden aan het maken was.  De ziekenhuizen en intensive cares raakten overvol.

 

Crufts 2020

 

Maart 2020 een beetje melancholie overviel me toen Crufts 2020 plaats vond.  Ik had hier ook kunnen staan maar besloot mijn ticket in 2019 aan Brigitte en Amayzie te geven.  Het was een grote droom van Brigitte om daar samen met Amayzie te staan. Nu het zover was voelde ik wel de pijn van het missen van zo’n geweldig evenement. Des al niet te min gunde ik het haar van harte.  En toen was hun moment, ik keek via de live stream en kon me levendig voorstellen hoe het er voor en achter de schermen aan toe ging. Ze kwamen de grote arena in en deden op een prachtige manier hun routine. En op het eind zag ik dat ze iets anders deed, alleen kon ik het op de stream niet goed zien. Totdat een andere camera het plaatje overnam en ik ineens oog in oog stond met mijn eigen naam!  Ik was warempel ook op Crufts 2020 in de arena, alleen nu op een manier die enorm veelzeggend was. Op een groot wit hart wat Brigitte in de handen vasthield en waarop Amayzie haar pootjes had gezet stond de tekst  ‘Thank you Grietje”

 

 

Ik hapte even naar lucht, dit gebaar overviel mij zo enorm en werkte op mijn traanbuisjes. Ik weet achteraf niet wanneer ik gelukkiger was geweest…als ik er zelf had gestaan of dit gevoel mee maken dat je zo iets moois aan een ander gunt die er dan op deze manier voor bedankt.  Dit zijn dingen die in de Dog Dance wereld dus zomaar kunnen gebeuren hoe bijzonder is dat?

 

Workshop Belgie

 

Halverwege maart een week voor mijn operatie stond een workshop in Belgie gepland.  Ik reisde op een donderdag middag naar Belgie. Op de radio was die middag president Rutte die het woord Lock Down introduceerde. Ik had veel drukte op de weg verwacht, maar dat viel reuze mee. Door Covid was er een oproep gedaan zoveel mogelijk thuis te werken.  hierdoor was de snelweg richting België zo goed als leeg en vorderde mijn reis veel vlotter dan ik verwacht had.  ik mijmerde wat hield een lockdown nu precies in, het voelde niet comfortabel.  Ik kwam vroeg aan in België en vernam dat ook hier in het weekend op zaterdag de Lockdown van start ging. De hondenschool waar ik de workshop deed was per direct gesloten …..dit hield in dat we op de valreep de workshop nog konden doen.  Het was een succes maar het was tegelijkertijd ook spannend omdat we niet wisten wat er ons te wachten stond. Ik reisde terug door Nederland, durfde in het zuiden waar veel covid gevallen waren beslist niet stil te staan en bleef rijden tot ik thuis was.

 

Covid

 

De  dag nadat ik thuis was gekomen uit Belgie belde ik het ziekenhuis in Boxmeer want het woord lockdown viel steeds vaker en ik was benieuwd hoe het er in Boxmeer aan toe was. Het antwoord wat ik kreeg was nu niet precies waar ik op hoopte. Alle operaties voor de komende tijd waren die ochtend per direct gecanceld tot nadere berichtgeving.

Mijn hemel dat betekende dat ik mij voorlopig moest redden met mijn kapotte knie!

 

Online cursus

 

Ondanks dat ik teleurgesteld was. Ging ik toch vrij snel in de actie modus en probeerde mijn cursisten op te vangen door middel van zooms te organiseren.  In no-time was besloten dat ik de puppy cursus en de basis cursus voor jonge honden online voort zou zetten. Ik maakte elke week de video’s welke voor de groep van belang waren. en zo ontstond in 8 weken tijd twee complete online cursus.  Het leek allemaal wel voorbestemt, ik was hier helemaal klaar voor en had alles wat ik nodig had om dit op een professionele manier vorm te geven.  Nadat de puppy en basis cursus klaar waren ging ik van start met de online cursus Dog Dance Levels. De animo was overweldigend en naar aanleiding van één live op facebook zat de cursus in n0-time vol en gingen we los met 40 deelnemers. Wow het was een beetje vreemd online les geven maar ik kreeg er wel een kick van het werkte veel beter dan ik had gedacht.  Prachtig mooi

 

Online academie bouwen

 

Ondertussen was ik erachter gekomen dat er ook online cursus werd gegeven over hoe je zelf je eigen online academie bouwt, en dit met een stuk aantrekkelijker prijskaartje. Ik waagde de gok ik had nu de tijd en was bereid mij er helemaal in te storten!   Zo gezegd zo gedaan eind april, begin mei werkte ik mij 14 dagen uit de naad en deed en leerde allemaal dingen die ik nog nooit had gedaan. Met als uitkomst een prachtige online academie welke ikzelf voor een groot deel kan onderhouden.  Yes  mission completed.  Ik kon nu de academie rustig vullen met alle materiaal wat ik had gemaakt. Ow en had ik al verteld dat ik in maart ook gestart was met online boekhouden?   Jawel mijn academie en mijn boekhouding konden gekoppelt en met behulp van een email programma kan ik alles automatiseren.    Wow fantastisch wat ben ik hier trots op.

 

Operatie knie

 

Eind mei, de ziekenhuizen gingen weer rustig hun operaties opstarten en gelukkig was ik 29 mei aan de beurt.

29 mei mijn operatie datum, ik was behoorlijkgespannen. Maar veel keus had ik niet. De afgelopen maanden werd het lopen snel slechter ik bewoog mij alleen nog in en rondom huis, met af en toe een supermarkt bezoek waar ik mijzelf afvroeg hoe ik in vredesnaam terug moest komen bij de auto….kortom het ging echt niet meer ik had geen keus.

De operatie verliep voorspoedig, ik werd verdoofd met een ruggeprik en besloot geen roesje te nemen en bij te blijven.  De ervaring viel me mee, op de uitslaap kamer probeerde ik mijn been alweer wat te bewegen wat ook nog lukte. Die middag begon de pijn,  de pijn werd heftiger en heftiger, ik kreeg morfine na morfine maar de pijn zakte niet. De volgende ochtend tijdens een toiletbezoek ging ik tegen de vlakte. ik mocht nog niet naar huis en was het daar roerend over eens, ik kon geen kant op met de pijn. Het gehele pinksterweekend ben ik in het ziekenhuis gebleven, tweede Pinksterdag mocht ik naar huis.  Ik kon niet goed tegen de morfine en bouwde dat rap af. Ik moest het vanaf toen doen op paracetamol en nog een 24 uurs pijnstiller en verder koeling met ijs.  Wat volgde waren 5 weken helse pijn, een knie die niet goed wou buigen. Ik was er ziek en misselijk van en kon mij door de pijn nergens op concentreren.  Na 5 weken werd het iets beter. Op 6 weken controle bij de orthopeed. He was not amused, mijn knie liep achter met buiging.  Waarschijnlijk werd mijn pijn veroorzaakt door een stand correctie van de knie, plus dat de brace waarmee ik liep mijn spieren volledig leeg had gedrukt omdat ik volledig in de ijzeren brace hing tijdens het lopen. Op die plekken waar de brace tegen het been had gezeten was de spier volledig plat gedrukt en zat geen vocht meer in de spier. Des al niet te min, de buiging van de knie  ‘Moest NU gebeuren’ volgens de orthopeed anders zou een volgende opname nodig zijn om de knie met geweld onder narcose door te bewegen.  Ik vertrok naar huis en besloot een excentrisch fietspedaal aan te schaffen, daarmee kon ik kleine rondjes maken met mijn geopereerde knie.  Het werkte ik kon nu fietsen. Vanaf dat moment trainde ik 3 tot 4 keer per dag en ramde mijn knie dwars door de pijn heen zodat de knie meer moest buigen. Dat hield ik zo’n anderhalve week vol. Naast het trainen was het enigste wat ik nog kon doen koelen koelen koelen. Maar het mocht niet baten halverwege juli was mijn knie overbelast, dik rood gezwollen en pijnlijk.  De revalidatie stond een week stil. Ik moest rust nemen.  In die week was ook mijn schoonvader overleden.  Na deze week werd de buiging van de knie weer opgemeten en tot ons grote verbazing was de buiging met maar liefst 10 graden verbeterd.  Vanaf dat moment besloot ik het op mijn manier te doen en in mijn tempo. De knie ging steady vooruit en op 20 augustus tijdens de volgende controle was de buiging van de knie voorbij de 100 graden en was het punt voorbij waar gekozen wordt voor doorbuigen. So missie completed. Orthopeed blij, ik blij. Ik mocht gaan starten met het afbouwen van de pijn medicatie.

Rond 24 augustus, had ik even het idee dat ik op een of andere manier last had van mijn ademhaling, het ging nog door mij heen dat dat misschien te maken had met het afbouwen van pijn medicatie en ik nu misschien iets voelde wat ik eerder door de pijnstilling niet voelde.     De laatste week van augustus en de eerste week van september hadden we vakantie gepland,  we deden leuke dingen  alles 1 of 2 dagen, langer hield mijn knie de veranderde belasting niet vol.  Dus paar daagjes weg, en thuis weer even bijkomen.  Zo waren we ook een paar dagen op vlieland fietsen, ik bemerkte wel dat fietsen bij heuveltjes op mij engzins veel lucht koste, maar goed mijn conditie was na deze gehele periode dan ook bar slecht.  Ik had een keer een luchtweg verwijdraar van mijn man geprobeerd, maar deze had geen effect.  Dat ik iets aan mij longen voelde was op dat moment voor mij duidelijk, ik dacht aan copd omdat mijn beide ouders dat ook hadden. Ik wou dat uitsluiten en wilde naar de huisarts.  Maar daar had ik een covid test voor nodig, dit duurde even omdat er bij mij in de buurt geen plek was.  Uiteindelijk op 11 september de covid test gehad en de week erop op 16 september een afspraak bij de huisarts.  Longfunctietest gehad en och toch maar een verwijzing voor een longfoto naar het ziekenhuis.   17 september de röntgen foto.  21 september belt mijn huisarts dat er iets gezien is op de röntgen foto, waarschijnlijk een cyste. Een verwijzing voor een ct can en naar de longarts is het gevolg.  24 september is de ct scan.

 

Er zit iets wat er niet hoort

 

Op 29 september heb ik een afspraak met de longarts.  Ik krijg te zien en te horen dat er iets in mijn long zit wat er niet hoort.  Ik krijg te horen dat ik een tumor in de long heb van 4 bij 5cm.  Een operatie chemo en misschien bestraling staat mij te wachten. Mijn wereld stort in ik heb Kanker!  Ik realiseer mij dat mijn leven eindig kan zijn.    Dit is een hele rare ervaring.

In snel tempo volgen een bronchoscopie, een petscan en longfunctie test. De uitslag krijg ik op 9 oktober.  De tumor in de long blijkt Lymfklierweefsel te zijn wat inhoud dat ik lymfklier kanker heb in plaats van een logtumor. Lymfklierkanker is beter behandelbaar dan een long kanker. Lymfklierkanker heeft zelfs kans op genezing

Ik ben opgelucht, en ik heb direct de overtuiging dat ik dit ga redden.

Ik wordt door verwezen naar een Hematoloog. Op 14 oktober hoor ik dat er nog  een beenmerg punctie nodig is om het stadium van de kanker te bepalen. 2 dagen later krijg ik alle voorlichting over de chemoe en bijwerkingen aangezien 20 oktober mijn eerste Chemo staat gepland.  Mijn hemel wat een enorme roller coaster. Het overkomt me gewoon. Het is zekr dat ik kaal ga worden, ik koop een pruik en wat hoofd bedekking. Op 3 november laat ik mijn haar in kleine staartjes afknippen, net voordat het massaal uitvalt. Met een kaal hoofd ga ik Chemo 2 in en elke volgende chemo. De chemo’s worden elke keer intenser en zwaarder, mijn lijf takelt af zowel geestelijk als fysiek als mentaal wordt ik afgebroken.  Chemo 3 was uitermate zwaar, vooral de eerste week ben ik enorm enorm naar.  Net voor de kerstdagen krijg ik de uitslag van de tussentijdse CT scan, de tumor is verdwenen, er is nog rest klierweefsel zichtbaar. Er zijn nog 3 chemos te gaan ik weet nu dat het doet wat het moet doen en het geeft me hoop om te genezen van de lymfklierkanker. op 29 december krijg ik chemo 4 nog net in het oude jaar……..

Ondanks het ziekzijn ga ik zoveel mogelijk door met mijn online cursus geven  het is het sprankje hoop wat ik heb en waar ik energie van krijg en enorm leuk vindt om te doen. En wat mij ook zeker afleiding geeft.

Ik wil zo graag anderen helpen de weg te ontdekken naar een heerlijk samenwerken en maatjes worden met je hond.

Ook heb ik afgelopen jaar enorm veel inzichten gekregen waar ik wat mee wil gaan doen. Mijn leven tot en met 2019 was een lifestyle van gaan gaan gaan, mijn  eigen hondjes trainen en mezelf ontwikkelen.  Ik heb nooit de tijd genomen om ervan te genieten of over na te denken laat staan om het op anderen over te brengen.  2020 heeft dat meer dan goed gemaakt, ik heb heel veel tijd gehad om na te denken en bovenwater te krijgen waarom en hoe ik zoveel succes had. En dat is mijn missie voor de toekomst. Nog meer mensen baasjes trainers eigenaren bewust maken wat de essentie is van met een hond communiceren. En hoe persoonlijke ontwikkeling daar een belangrijke rol in speelt. Mijn plan voor 2021 is mijn missie en visie overbrengen op zoveel mogelijk mensen. Zodat ze kunnen ervaren dat het rust en ontspanning en plezier schenkt en angst afneemt!  Best een groot doel toch?

Ik ga ervoor  Jij ook?